دسته بندی عدم قطعیت اندازه گیری در آزمایشگاه های آزمون
مفهوم عدم قطعیت اندازه گیری برای جامعه آزمایشگاهی و مشتریان آنها نسبتا جدید است. بر این اساس انجمن اعتباربخشی آزمایشگاه‌های امریکا (A2LA) در راهنمای شماره P103 یک رویکرد عملی را برای برآورده‌سازی الزامات مربوط به برآورد عدم‌قطعیت اندازه‌گیری ارائه نموده است که این رویکرد به آزمایشگاه‌هایی که می‌خواهند الزامات استاندارد را برآورده سازد، کمک می‌کند که عدم قطعیت مربوط به آزمون‌های خود را به یک شیوه معقول برآورد نمایند. بر این اساس آزمون‌های آزمایشگاه ها برای برآورد عدم قطعیت به ۵ دسته طبقه‌بندی شده‌اند:
دسته اول: آزمون‌های کیفی و نیمه کمی که به بودجه‌بندی و برآورد عدم قطعیت اندازه گیری نیاز ندارد.
دسته دوم: آزمون‌هایی که با روش‌های به خوبی شناسایی شده انجام می‌گیرند. در این آزمون‌ها محدوده‌هایی برای مقادیر منابع اصلی عدم قطعیت اندازه گیری اختصاص داده و شکل ارایه نتایج محاسبه شده نیز معلوم است. می توان گفت که آزمایشگاه با مراعات این روش‌ها و دستورالعمل گزارش‌دهی مطابق با بند ۵-۱۰ استاندارد ایزو ۱۷۰۲۵ الزامات محاسبه عدم قطعیت را برآورده نموده است.
دسته سوم: روش‌های آزمون شیمیایی، بیولوژیکی، زیست محیطی که برای اساس مقررات یا اجماع منتشر شده است مانند FDA, EPA, AOAC, ASTM, APHA/AWWA که عدم قطعیت اندازه‌گیری در روش تعریف نشده است. این دسته از آزمون ها نیاز به برآورد عدم قطعیت دارند و می‌توان آنها را با استفاده از راهنماهای منتشر شده برای برآورد و بیان عدم قطعیت تعیین نمود. همچنین ممکن است روش آزمونی منشاء مهم برای عدم قطعیت بجز خطای تصادفی نداشته باشد، تعیین خطای تصادفی در این موارد الزامات مربوط به عدم قطعیت را برآورده می‌نماید.
دسته چهارم: روش های آزمون که نیاز به شناسای عناصر اصلی ایجاد عدم قطعیت و برآورد معقول عدم قطعیت اندازه گیری دارد.
دسته پنجم: روش‌های آزمون که نیاز به شناسایی همه عناصر عدم قطعیت و جزئیات مربوط محاسبات بودجه عدم قطعیت مطابق با روش‌های منتشر شده GUM توسط سازمان ایزو برای تخمین عدم قطعیت دارد.
پس از انجام ارائه دسته‌بندی فوق در راهنمای P103E، انجمن تایید اعتباربخشی آزمایشگاه‌های امریکا (A2LA) پیوست‌های یرا برای راهنمای P103 منتشر نموده است. در این پیوست‌ها مشخص شده است که بسیاری از روش‌های آزمون رایج در آزمایشگاه‌ها جزء کدامیک از ۵ دسته ذکر شده جهت برآورد عدم‌قطعیت هستند. این پیوست‌ها به شرح زیر است و برای دریافت هر یک از آنها می‌توانید روی نام آنها کلیک نمایید.
پیوست P103a: خط مشی A2LA برای عدم‌قطعیت اندازه‌گیری در آزمایشگاه‌های مواد و خودروسازی
پیوست P103b: خط مشی A2LA برای عدم‌قطعیت اندازه‌گیری در آزمایشگاه‌های علوم زندگی
پیوست P103c: خط مشی A2LA برای عدم‌قطعیت اندازه‌گیری در آزمایشگاه‌های الکترومکانیکی
پیوست P103d: خط مشی A2LA برای عدم‌قطعیت اندازه‌گیری در آزمایشگاه‌های مصالح و مواد ساختمانی
پیوست P103e: خط مشی A2LA برای عدم‌قطعیت اندازه‌گیری در مراکز ارزیابی انطباق قانونی
دیدگاهتان را بنویسید