تخمین عدم قطعیت در اصل ساده می باشد. پاراگراف‌هایی که در ادامه می آیند کارهای لازم جهت رسیدن به تخمین عدم قطعیت مرتبط با نتیجه اندازه‌گیری را به طور خلاصه توضیح می‌دهند. بخش‌های بعدی نیز راهنمایی های اضافی و کاربردی در شرایط مختلف را توضیح می دهند، این راهنمایی ها عمدتاً شامل چگونگی استفاده از داده های بدست آمده درون سازمانی و مطالعات صحه گذاری متد مشترک، داده های QC داده های بدست آمده از آزمون مهارت (PT) و استفاده از اصول انتشار عدم قطعیت نرمال می باشند. مراحل انجام شده به ترتیب زیر می‌باشند:

گام ۱: تعیین اندازه ده

یک توضیح روشن از آنچه که قرار است اندازه گیری شود را بنویسید. این توضیح میتواند شامل ارتباط بین کمیت اندازه ده و آن دسته از کمیت های ورودی (برای مثال، کمیت های اندازه گیری شونده،  ثوابت، مقادیر استاندارد کالیبراسیون و غیره) باشند که اندازه ده به آنها وابسته است. هر جا که امکان داشته باشد، تصحیح های لازم برای اثرات سیستماتیک شناخته شده را هم لحاظ کنید. اطلاعات مربوط به مشخصات میبایست در روش اجرایی استاندارد (SOP) و یا دیگر تعریف‌های متد مرتبط ارائه شده باشند.

گام ۲: تعیین منابع عدم قطعیت

منابع احتمالی عدم قطعیت را فهرست کنید. این کار شناسایی منابعی است که میتوانند در عدم قطعیت روی پارامترهای موجود در رابطه ی تعیین شده گام ۱ مشارکت داشته باشند. هر چند منابع دیگری هم ممکن است وجود داشته باشند و در صورت نیاز حتی میبایست منابع احتمالی عدم قطعیت ناشی از فرضهای شیمیایی را نیز لحاظ کرد.

گام ۳: تعیین کمی مولفه های عدم قطعیت

اندازه مولفه عدم قطعیت مرتبط با هر منبع احتمالی عدم قطعیت شناسایی شده را تخمین بزنید. اغلب، امکان تخمین یا تعیین یک سهم تک برای عدم قطعیت مرتبط با تعداد زیادی منابع جدا از هم، با استفاده از داده های مطالعات صحهگذاری و دادههای QC و غیره وجود دارد. استفاده از یک چنین داده هایی، کار لازم برای تخمین عدم قطعیت را به طور قابل ملاحظه ای کاهش می‌دهد، و چون در انجام این کار از داده‌های آزمایشگاهی واقعی استفاده می‌شود، لذا می‌تواند به تخمین‌های قابل اعتماد از عدم‌قطعیت نیز بیانجامد. همچنین مهم است این نکته را در نظر بگیریم که آیا داده های موجود، توضیح کافی در مورد تمام منابع عدم قطعیت را ارائه می دهند یا نه، نکته دیگر آن که بعضی وقتها برای کسب اطمینان از این که آیا تمام منابع عدم قطعیت لحاظ شدهاند یا نه به آزمایشها و مطالعات اضافی دیگری نیاز خواهیم داشت.

گام ۴: محاسبه عدم قطعیت مرکب

اطلاعات بدست آمده از گام ۳، چه مرتبط با منابع تک یا مرتبط با اثرات ترکیبی چندین منبع باشند، در هر حالت شامل تعدادی از مولفههای با مقدار معین و سهیم در عدم قطعیت کل خواهند بود. مقدار هر یک از سهم ها می بایست به شکل انحراف استاندارد بیان و سپس بر اساس قوانین خاصی با یکدیگر ترکیب شده تا منجر به عدم قطعیت استاندارد مرکب شوند. برای رسیدن به عدم قطعیت بسط یافته، فاکتور پوشش مناسب نیز می بایست اعمال شود.

برگزاری دوره آموزشی تخمین عدم قطعیت اندازه گیری با نرم افزار

جهت هماهنگی برای برگزاری دوره‌ “محاسبه عدم قطعیت اندازه گیری با نرم افزار” می‌توانید با ما تماس بگیرید.